Thursday, June 21, 2012

ความเยอะของเรา vs. ความน้อยของเขา




ผู้หญิงเราเนี่ย ตื่นเต้นกับการจัดงานแต่งงาน เสียยิ่งกว่าการได้เลื่อนตำแหน่ง ยิ่งกว่าการย้ายบ้าน ยิ่งกว่าอะไรทุกอย่างที่มันน่าจะสำคัญในชีวิตมากกว่า ก็ตลกดี กะอีแค่วันๆเดียว บ้าจี้ตื่นเต้นอะไรกันนักหนา

คุณนายเองก็เคยบอกกับตัวเองว่า มันคงไม่มีอะไรมากหรอก ตอนที่ิเห็นคนอื่นเค้าเตรียมตัวกันเราก็แอบขำๆในความเยอะเว่อร์ของว่าที่เจ้าสาว นึกในใจว่า "ไม่ ฉันจะไม่เยอะ กะอีแค่วันๆเดียว โอ๊ย เสียดายเงิน ฉันเป็นผู้หญิงที่รู้จักพอเพียงย่ะ สำหรับฉัน อะไรก็ได้ ง่ายๆ"

ง่ายซะเมื่อไหร่ล่ะ พอเป็นงานของตัวเองขึ้นมาจริงๆ ก็เยอะไปทุกขั้นตอน เรื่องเล็กเรื่องน้อยแค่ไหน ยัยคุณนายสามารถขยายให้มันใหญ่ขึ้นได้ กว่าจะเลือกอะไรได้สักอย่าง ต้องหาข้อมูลมากมายประดุจจะเปลี่ยนอาชีพไปเป็น wedding planner ปรึกษาคนโน้นคนนี้จนตัวเองสับสน เลือกไม่ได้สักที ไหนยะที่หล่อนบอกว่าจะพอเพียง จะง่ายๆ

อย่างโรงแรมเนี่ย คุณนายโทรไปประมาณสักยี่สิบที่ได้ เรียกว่ากับที่ที่น่าจะไม่เอาค่อนข้างแน่ นางก็ยังจะจองวันแทงกั๊กไว้ ทำการนัดวันดูสถานที่อย่างรอบคอบยิ่งกว่านัดเจอลูกค้า ถ่ายภาพเก็บเพื่อกลับมาทำ PowerPoint presentation ไว้ดูคนเดียว (คุณนายบางนางถึงขนาดเขียนลงบล๊อคหรือลง forum เพื่อเห็นวิทยาทานให้คุณนายนางอื่น) มีการทำตาราง Excel เปรียบเทียบราคาและ "ของแถม" ที่ได้ ไปกันใหญ่มาก

นี่แค่เรื่องเดียว นึกภาพความ"เยอะ"ของคุณนายเมื่อต้องตัดสินใจเรื่องโน่นนั่นนี่อีกล้านแปด จบละอุดมการณ์พอเพียงที่เคยคิด ก็แหม นานๆจะมีคนมาขอ นานๆจะได้จัดงานแต่งซักที ไม่จัดเต็มวันนี้แล้วจะจัดเต็มวันไหน แต่เดี๋ยวก่อน! คุณว่าที่เจ้าสาวเยอะอยู่คนเดียวหรือเปล่า คุณว่าที่เจ้าบ่าวเค้าว่าไงมั่ง แต่ละครั้งที่ต้องขับรถพาคุณไปดูโรงแรมแล้วโรงแรมเล่า ไปดูจนเอียนคุณนายก็ยังไม่เพียงพอ วทจบ.เค้าเป็นไงบ้าง แล้วเค้าให้ความเห็นแค่ไหนกระตือรือร้นแค่ไหน เวลาพาเค้าไปลองชุดแต่งงาน เค้าตื่นเต้น ชื่นชมกับความงามของคุณเพียงใด หรือเค้าก็แค่เออออ "ก็สวยหมดแหล่ะจ้ะที่รัก" เออ ตอบฉันมาอย่างนี้ฉันจะเลือกยังไงเล่า ขอรายละเอียดหน่อย สวยตรงไหน ยังไง ชุดไหนใส่แล้วผอม ใส่แล้วดูเป็นเจ้าหญิง ขอหน่อยได้มั้ยรายละเอียดน่ะ

เคยไหมที่คุณนายจัดเตรียมทุกอย่างให้เค้าเป็นอย่างดี ให้ข้อมูลทุกรายละเอียด PowerPoint และ Excel พร้อมสรรพ คุณวทจบ.แกยังเอื่อยๆ เรื่อยๆ ไม่มีตื่นเต้นอู้อ้าอะไรกับเราด้วยเลย อะไรยะ ฉันเตรียมป้อนข้อมูลให้เธอขนาดนี้เธอแค่ต้องเอาเข้าปากแล้วเคี้ยวเท่านั้น ยังไม่ทำอะไรให้ฉันเลย

น้อยใจล่ะสิทีนี้ คิดล่ะสิว่าขนาดนี่ยังไม่แต่ง เค้ายังไม่ทำให้เราเลย แต่งแล้วจะเป็นยังไงเนี่ย... อยากบอกคุณนายที่นอยแตกในช่วงเตรียมแต่งว่าไม่ต้องนอย ไม่ต้องน้อยใจ ไม่ต้องคิดมาก จงพึงระลึกไว้ว่าที่เค้าขอเราแต่งงาน ก็เพราะว่าเค้าอยากอยู่กับเรา จริงๆ ไม่ได้ขำๆ แต่ไม่ได้แปลว่าเค้าต้องตื่นเต้นไปกับทุกรายละเอียดงานแต่งงานที่เราพยายามป้อนให้กับเค้า

บางทีมันก็แอบจ๋อยไปกับความอะไรก็ได้อะไรก็ดีของพ่อหนุ่มเค้าเหมือนกัน แต่เค้าคิดอย่างนั้นจริงๆ เค้าผิดไหมที่เค้าดูไม่ออกว่าแชนเดอเลียขงโรงแรมไหนสวยกว่ากัน เค้าผิดไหมที่เลือกไม่ถูกระหว่างชุดทรงเอกับทรงเมอร์เมด แล้วเมื่อไหร่ความเห็นเค้าต่างจากคุณ คุณก็โกรธอีกนั่นแหล่ะ หลังจากที่คุณนายผ่านประสบการณ์เตรียมงานมาซักพักก็พบว่า จริงๆแล้ว เค้าแค่อยากตามใจเรานั่นแหล่ะ อะไรก็ตามที่เราชอบ ถ้ามันสมเหตุสมผล เค้าก็พร้อมจะตามใจ

อย่าลืมว่าเค้าไม่ได้ฟุ้งไปกับเรา เค้ายังอยากพอเพียงและง่ายๆอยู่ เมื่อใดที่ความเยอะเว่อร์ของเรามันเกินงาม เค้าก็จะเริ่มงงๆทำตัวไม่ถูก คอมเมนต์เค้าจะเริ่มเพี้ยนๆ เพราะเค้าก็ไม่คิดว่าเราจะไปกันใหญ่ได้ถึงขนาดนั้น

เรารู้ว่าคุณนายอินเลิฟกับการจัดงานแต่งงานขนาดไหน ทำต่อไปเถอะอินซะขนาดนั้น แต่อย่าไปน้อยใจกับความน้อยเว่อร์ของเขา เขาพยายามแล้วเชื่อเถอะ แม้ว่ามันจะดูน้อยๆ ลองคิดดูว่าถ้าเค้าเยอะเว่อร์เหมือนเรา เราจะได้งานแต่งงานในฝันอย่างที่เราต้องการเหรอจ๊ะ มันจะกลายเป็นเยอะแข่งกันซะงั้น ยังไงก็ขออวยพรให้เอ็นจอยการเตรียมงานแต่งงานกันต่อไป สุดท้าย สิ่งสำคัญจริงๆคือความสุข และความสวยงามของชีวิตคู่หลังวันแต่งงานวันนั้น เอาให้สวยเลิศกว่างานแต่งอีกร้อยเท่าพันเท่า.

No comments:

Post a Comment